Schrijver Garcia-Marquez enthousiast over montessori-onderwijs

Schrijver Gabriel Garcia Marquez (1927 - 2014) ging als kind naar een montessorischool in Cataca (Colombia) en had daar erg goede herinneringen aan. Dit schreef hij in zijn autobiografie 'Leven om het te vertellen'. In hoofdstuk 3 haalt hij een herinnering op uit zijn kindertijd. Hij wilde piano leren spelen en zijn moeder had dit gedwarsboomd. Vervolgens schrijft hij:

‘Gelukkig voor mij was er in diezelfde tijd een montessorischool geopend in Cataca, waar de juffen de vijf zintuigen stimuleerden met praktische oefeningen en ons zangles gaven. Dankzij het talent den de schoonheid van de directrice, Rosa Elena Fergusson, was leren net zoiets fantastisch als spelen dat we leefden. Ik leerde de waarde kennen van het reukvermogen, met zijn verpletterende nostalgische kracht, en ook die van het smaakvermogen, dat ik zó verfijnde, dat ik zelfs drankjes heb geproefd die naar raam, oude broodjes die naar koffer, en kruidentheeën die naar mis smaakten. In theorie is het moeilijk dit soort subjectieve genoegens te begrijpen, maar wie ze heeft beleefd zal meteen snappen wat ik bedoel.

Volgens mij is het montessorisysteem het beste om kinderen gevoelig te maken voor alle mooie dingen op de wereld en om hun nieuwsgierigheid naar de geheimen van het leven te prikkelen. Het krijgt wel eens het verwijt dat het de neiging tot onafhankelijkheid en individualiteit bevordert, wat in mijn geval misschien wel waar is. Maar ik heb nooit leren delen of worteltrekken en ik kan ook niet omgaan met abstracte ideeën.

Het heeft me veel moeite gekost te leren lezen. Ik vond het niet logisch dat de letter m werd uitgesproken als ‘em’ en dat je niet ‘emma’ moest zeggen als er een klinker achter kwam, maar ‘ma’. Ik kon zo niet lezen. Toen ik eindelijk op de montessorischool kwam, leerde de juffrouw me niet de namen, maar de klanken van de medeklinkers. Daardoor kon ik mijn eerste boek lezen, dat ik in een stoffige kist in de schuur had gevonden."