Juf Elly viert deze week haar veertigjarig jubileum in het onderwijs. Tijd om haar in het zonnetje te zetten en te horen hoe haar boeiende schoolcarriere is verlopen.
Elly: “Op 17 augustus 1981 ben ik begonnen op De Vliedberg in Rotterdam-Zevenkamp. In die tijd waren er maar weinig banen, dus ik mocht heel blij zijn met de aangeboden sollicitatie voor een kleutergroep. Ik had de Kleuterleidsters Opleiding School en het aanvullende Edoka-jaar gedaan, waarmee ik volledig bevoegd onderwijzer werd. De Vliedberg was een groeischool in de nieuwe wijk, dus mijn kleutergroep groeide al snel uit tot wel 37 kleuters. Het heette toen nog kleuterschool.
Gelukkig werd het team steeds versterkt met nieuwe collega’s en in 1985 werden we een basisschool. Het betrokken zijn bij het stichten van een school is heel speciaal, omdat je over alles moet nadenken. Zo mocht ik een nieuw lokaal inrichten en heel veel materiaal uitkiezen. Geweldig vond ik dat. Na een aantal jaren als juf in de groep deed ik de ene cursus na de andere en specialiseerde ik mijzelf tot remedial teacher, daarna motorisch remedial teacher en uiteindelijk deed ik de opleiding Schrijf Pedagogische Hulpverlening. Toen ik de cursus Schrijfdans tegenkwam wist ik dat dit het beste bij mij paste. Ik verliet mijn klas, kreeg mijn zoon Benno en richtte mij als parttimer alleen nog op de motoriek. Omdat mijn man en ik naar het Lage Land verhuisd waren en ik Wilke Vos al eerder als collega op De Vliedberg kende, voelde het goed om van school te wisselen. Het montessori-onderwijs sprak mij enorm aan en dat is daarna ook zo gebleven. Op De Kleine Prins, locatie Lage Land, startte ik in januari 1998 met een aanvangsgroep. Corine, Willemieke en ik begonnen met zes kinderen van net vier jaar en we kregen twee lokalen tot onze beschikking. Gymmen deden we in het lokaal. Het volgende jaar deelde ik met Ragna een onderbouwgroep. De nascholing motoriek maakte plaats voor de montessoricursus die ik erg interessant vond. Hoe is het mogelijk dat één vrouw zo’n mooie vorm van onderwijs heeft kunnen bedenken. De didaktiek, met alle toepasselijke materialen, zijn goed zichtbaar op school, maar de pedagogiek en vooral het kosmisch onderwijs spreekt mij erg aan om een bewuster mens van te worden. Hoe fijn is het als je deze waarden over mag brengen op de kinderen?
Toen werd ik moeder van onze dochter Betty en na m’n zwangerschapsverlof hielp ik de intern begeleider en mocht ik eens in de veertien dagen schrijfdanslessen geven aan groep twee. Als een vis in het water voelde ik mij daarin en ik breidde de lessen uit tot wat het nu is. Al meer dan twintig schooljaren lijkt het alsof m’n werk m’n hobby is. De liedjes, versjes, spelletjes, thema’s en vooral de bewegingsdrang die ik beheers, pas ik nog steeds graag toe in de lessen zoals ik ze gecreëerd heb. Nu, na veertig dienstjaren lijkt het me heel zinvol als ik mijn lessen doceer aan jonge collega’s, zodat het schrijfdansen nog vele jaren zal blijven bestaan. Ragnhild van Oussoren, de auteur van de methode Schrijfdans is voor mij een grote inspiratiebron. De methode is onlangs in een nieuw jasje gestoken en op www.schrijfdans.nl te bewonderen.
En dan is het tijd voor een feestje. Deze week maak ik van de les met de kinderen een feest-les en sluiten we de week af met een toast met m’n gezin, collega’s, oud-collega’s en zelfs een paar ex-kleutertjes van in de veertig. Ik vind het heel bijzonder dat ik al zoveel jaren deze lessen mag geven. Een gevoel van erkenning en dankbaarheid overheerst bij mij en wordt ook nog bekroond met een feestelijke gelegenheid. Ik denk dat ik er nog lang op terug zal kijken.”
(volgende week foto's van het feestje van juf Elly!)
